Albanië - Shqipëria

Na jarenlange de grenzen gesloten te hebben voor bijna iedereen is het na de democratisering in 1991 heel langzaam open gegaan voor de buitenwereld.

  De rit richting Albanië ging via de verschillende landen die vroeger deel uitmaakte van het voormalige Joegoslavië. Reizend door deze gebieden is goed te zien hoe de oorlog in de beginjaren 90 van de vorige eeuw de verschillende landen uiteen heeft gedreven.

We hadden wel verwacht dat we hiervan een en ander mee zouden krijgen maar nog overal word je geconfronteerd hiermee. In sommige gebieden word de strijd nog heel erg actief gevoerd.

In Kosovo zagen we bijvoorbeeld nog veel militairen van de NATO en de grensovergang die wij tussen Servië en Kosovo gepasseerd zijn  is een aantal weken na onze rit opgeblazen door de Serven. 

Veel gebouwen zijn nog steeds beschadigt zoals hier in Mostar, een stad in Bosnië en Herzegovina. Hier is in 1993 enorm gevochten.
Veel gebouwen en huizen zijn nog steeds beschadigd en dat is behoorlijk aangrijpend als je daar met de motor doorheen rijdt.

In het hele gebied waar wij hebben gereden is het raadzaam om goed te kijken welke paden en wegen je veilig kunt berijden. Er liggen nog veel mijnen en ook gebeurt het dat het pad dat je volgt ineens verdwenen is of de brug is opgeblazen. Soms moet je dus weer uren terug rijden omdat je niet verder meer kunt.

Door Kosovo heen is een avontuurtje op zich. Er word geadviseerd hier niet te overnachten. Kosovo is nog steeds onveilig door alle gedoe met de Serven. 

Ook ben je hier met je standaard verzekeringen niet gedekt.
Bij de grens ben je verplicht een WA verzekering af te sluiten van  10 euro.

De bevolking is erg vriendelijk, gastvrij en willen graag een praatje met je maken als je ergens stopt om te pauzeren.

Aangekomen in Albanië kom je in een hele andere wereld en stap je 50 jaar terug. Het is een mooi land om doorheen te rijden, veel bergen, onherbergzaam en dus erg veel mooie onverharde wegen.

Hier kan je je als motorrijder echt heerlijk vermaken.
Stephen en ik zijn over een 2500 jaar oud Romeins pad de bergen over gegaan richting Tirana alwaar de rest van het gezelschap via hardere ondergrond al was gearriveerd.

Maar ook in Albanië kwamen we er achter dat het in deze regio nog niet helemaal "pais en vree" is.  

Vlak voor aankomst in een hotel, in de plaats Burrel, was er enige opschudding op de weg.  We reden langs een auto met een kogelgat door de voorruit en iemand dood op de bestuurdersstoel. In het hotel hoorde we dat iemand van de oppositie in zijn auto vermoord, dit vanwege de verkiezingen over een aantal dagen.  Best een bijzondere manier van campagne voeren voor de verkiezingen in Albanië. De hotel eigenaar adviseerde ons dan ook voor de verkiezingen de grens over te zijn want hij verwachte nog meer "narigheid".

Na groepsberaad hebben we toen besloten de volgende dag de grens met Macedonië over te steken en aan het meer van Ohrid een heerlijk hotel te zoeken.  De dagen daarna zijn we via Kosovo, Servië, Kroatië, Hongarije, Oostenrijk en Duitsland weer richting huis gegaan met aan het Balatonmeer een ingelaste rustdag op een heerlijke camping.
Ondanks een aantal voor ons bijzondere gebeurtenissen hebben we een ontzettend mooie reis gemaakt en zou ik deze zeker aanraden. Als je de reis goed voorbereid is het goed en veilig te doen.